جمعه ۰۳ اسفند ۹۷ ۱۷:۵۱ ۸۸۷ بازديد
وقتی احساس ناراحتی میکنیم در مغز چه اتفاقی میافتد؟ محققان at Karolinska در سوئد در حال حاضر یک گام به یافتن پاسخ نزدیکتر هستند. در یک مطالعه جدید که در نشریه روانپزشکی مولکولی منتشر شد، آنها تشخیص میدهند کدام مسیر در رفتار کنترل مغز موش با بیزاری مرتبط است.
دانشمندان مدتها است که به نحوه ایجاد سیگنالهایی با احساسات منفی به منظور درک بهتر اینکه چگونه عدم تعادل در یک سیستم میتواند منجر به اختلالات عاطفی مثل افسردگی و اضطراب شود، علاقمند بودهاند.
مغز برای درک ترس بسیار مورد مطالعه قرار گرفتهاست، در حالی که برای پاداش و سیگنالهای مثبت، تمرکز روی دوپامین انتقالدهنده عصبی است. اما وقتی به قسمتهایی از مغز میرسیم که احساس ناراحتی و نفرت را کنترل میکنند، خیلی کمتر شناختهشده هستند.
در چند سال گذشته، تحقیقات نشان دادهاست که یک ساختار مغزی به نام habenula، عواطف مثبت و منفی را در مدلهای حیوانی کنترل میکند. علاوه بر این، موارد بالینی با بیمارانی که از افسردگی رنج میبرند، در جایی که تحریک عمیق مغزی of مفید بودهاست، انجام شدهاست. The هم دوپامین و هم انتقالدهنده عصبی را کنترل میکند، که تصور میشود نقش مهمی در حس رفاه ایفا میکند. با این حال، مشخص نشده است که the چگونه منظم و منظم است.
محققان Researchers at Karolinska now mapped have in mouse control the habenula habenula habenula habenula،،،،،، and and and play play role they what what aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what
راهنمای مطالعه راهنمایی در دانشکده علم اعصاب میگوید: " ما یک مسیر مشخص را کشف کردهایم که بین هیپوتالاموس و the وجود دارد و می توان با استفاده از optogenetics برای کنترل احساس تنفر ایجاد کرد."
با استفاده از optogenetics و دیگر روشهای پیشرفته، این گروه قادر به شناسایی هویت سلولهای عصبی و ترسیم اتصالات میانی آنها بودند. optogenetics روشی است که از نور برای فعال کردن نورونهای خاص به منظور مطالعه این که چگونه فعالسازی شبکههای مختلف بر رفتار تاثیر میگذارد، استفاده میکند.
دکتر Meletis میگوید: " این انقلاب روششناختی در تحقیقات مغز، بررسی عملکرد انواع مختلف سلولهای عصبی و مسیرها در واقع کنترل انواع مختلفی از رفتار را ممکن ساختهاست، چیزی که تنها یک دهه قبل امکان پذیر نبود."
پردازش عصبی با ضربه روحی و بدبختی برای افزایش نشانههای اصلی اختلال استرس پس از حادثه تعامل دارند.
تاریخ:
۱۴ فوریه ۲۰۱۹
مبدا:
Elsevier
خلاصه:
مشکلات عمر عمر و پردازش عصبی در طول یک رویداد ضربه با هم ترکیب میشوند تا تعداد خاطرات گذشته و پریشانی که موجب آن میشوند را افزایش دهند.
مشکلات عمر عمر و پردازش عصبی در طول یک رویداد ضربه با هم ترکیب میشوند تا تعداد خاطرات intrusive و پریشانی که موجب آن میشوند را افزایش دهند، بر طبق یک مطالعه جدید در مورد روانشناسی زیستی: دانش شناختی و علم شناختی. پردازش عصبی افزایشیافته در مناطق مغز برای احساسات و حافظه بسیار مهم یافت شد. یادآوری ناخواسته رویدادهای آسیبزا، نشانهای اصلی اختلال استرس posttraumatic (PTSD)است، و یافتههای میتواند به توضیح این موضوع کمک کند که چرا برخی افراد در معرض اثرات تجربیات ضربه قرار دارند و دیگران انعطافپذیر هستند.
کامرون کارتر، فارغالتحصیل رشته روانشناسی زیستی: علم اعصاب شناختی: علم اعصاب شناختی و روانشناسی زیستی: " درک این که چرا برخی از مردم به یک رویداد استرس زا یا ضربه مغزی مبتلا میشوند، گامی مهم در جهت پیشگیری و درمان اختلال استرس posttraumatic نیستند."
منبع سایت علم روز
دانشمندان مدتها است که به نحوه ایجاد سیگنالهایی با احساسات منفی به منظور درک بهتر اینکه چگونه عدم تعادل در یک سیستم میتواند منجر به اختلالات عاطفی مثل افسردگی و اضطراب شود، علاقمند بودهاند.
مغز برای درک ترس بسیار مورد مطالعه قرار گرفتهاست، در حالی که برای پاداش و سیگنالهای مثبت، تمرکز روی دوپامین انتقالدهنده عصبی است. اما وقتی به قسمتهایی از مغز میرسیم که احساس ناراحتی و نفرت را کنترل میکنند، خیلی کمتر شناختهشده هستند.
در چند سال گذشته، تحقیقات نشان دادهاست که یک ساختار مغزی به نام habenula، عواطف مثبت و منفی را در مدلهای حیوانی کنترل میکند. علاوه بر این، موارد بالینی با بیمارانی که از افسردگی رنج میبرند، در جایی که تحریک عمیق مغزی of مفید بودهاست، انجام شدهاست. The هم دوپامین و هم انتقالدهنده عصبی را کنترل میکند، که تصور میشود نقش مهمی در حس رفاه ایفا میکند. با این حال، مشخص نشده است که the چگونه منظم و منظم است.
محققان Researchers at Karolinska now mapped have in mouse control the habenula habenula habenula habenula،،،،،، and and and play play role they what what aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion aversion what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what what
راهنمای مطالعه راهنمایی در دانشکده علم اعصاب میگوید: " ما یک مسیر مشخص را کشف کردهایم که بین هیپوتالاموس و the وجود دارد و می توان با استفاده از optogenetics برای کنترل احساس تنفر ایجاد کرد."
با استفاده از optogenetics و دیگر روشهای پیشرفته، این گروه قادر به شناسایی هویت سلولهای عصبی و ترسیم اتصالات میانی آنها بودند. optogenetics روشی است که از نور برای فعال کردن نورونهای خاص به منظور مطالعه این که چگونه فعالسازی شبکههای مختلف بر رفتار تاثیر میگذارد، استفاده میکند.
دکتر Meletis میگوید: " این انقلاب روششناختی در تحقیقات مغز، بررسی عملکرد انواع مختلف سلولهای عصبی و مسیرها در واقع کنترل انواع مختلفی از رفتار را ممکن ساختهاست، چیزی که تنها یک دهه قبل امکان پذیر نبود."
پردازش عصبی با ضربه روحی و بدبختی برای افزایش نشانههای اصلی اختلال استرس پس از حادثه تعامل دارند.
تاریخ:
۱۴ فوریه ۲۰۱۹
مبدا:
Elsevier
خلاصه:
مشکلات عمر عمر و پردازش عصبی در طول یک رویداد ضربه با هم ترکیب میشوند تا تعداد خاطرات گذشته و پریشانی که موجب آن میشوند را افزایش دهند.
مشکلات عمر عمر و پردازش عصبی در طول یک رویداد ضربه با هم ترکیب میشوند تا تعداد خاطرات intrusive و پریشانی که موجب آن میشوند را افزایش دهند، بر طبق یک مطالعه جدید در مورد روانشناسی زیستی: دانش شناختی و علم شناختی. پردازش عصبی افزایشیافته در مناطق مغز برای احساسات و حافظه بسیار مهم یافت شد. یادآوری ناخواسته رویدادهای آسیبزا، نشانهای اصلی اختلال استرس posttraumatic (PTSD)است، و یافتههای میتواند به توضیح این موضوع کمک کند که چرا برخی افراد در معرض اثرات تجربیات ضربه قرار دارند و دیگران انعطافپذیر هستند.
کامرون کارتر، فارغالتحصیل رشته روانشناسی زیستی: علم اعصاب شناختی: علم اعصاب شناختی و روانشناسی زیستی: " درک این که چرا برخی از مردم به یک رویداد استرس زا یا ضربه مغزی مبتلا میشوند، گامی مهم در جهت پیشگیری و درمان اختلال استرس posttraumatic نیستند."
منبع سایت علم روز
- ۰ ۰
- ۰ نظر