دوام

حافظه قابل دوام و گذرا
شواهدی برای مراحل یادگیری از مشاهدات خود بر روی سری‌های نسبتا ً طولانی از آزمایش‌ها ( یا نسبتا ً طولانی ) حاصل می‌شود . داده‌های تجربی نشان می‌دهند که تغییرات متعددی در عملکرد حافظه حتی در طول یک آزمایش رخ می‌دهد . فرآیندی که اطلاعات به حافظه را متعهد می‌کند به نظر می‌رسد چندین مرحله دارد .
اکثر نظریه‌پردازان ، حداقل سه مرحله را به تابع حافظه ، یعنی کوتاه‌مدت ، کوتاه‌مدت و بلند مدت نسبت می‌دهند . حافظه فوری کمی بیشتر از یک ثانیه یا بیشتر به نظر می‌رسد . به عنوان مثال ، از افراد بخواهید به خاطر داشته باشند که اشیا خاص در یک آرایه پیچیده قرار گرفته‌اند . عملکرد آن‌ها نشان می‌دهد که اطلاعات قابل‌توجه تنها به طور خلاصه حفظ می‌شود ، به سرعت در حال محو شدن است، مگر اینکه توجه ویژه‌ای داشته باشد .
حافظه کوتاه‌مدت حدود ۱۵ تا ۳۰ ثانیه طول می‌کشد ، و بعد از آن به شماره تماس دست پیدا می‌کند . یکی تماس می‌گیرد ، متوجه می‌شود که شماره ( شاید در میان شماره‌گیری ) را فراموش کرده‌است ، و باید دوباره به آن نگاه کند . با این وجود ، چنین نگه داری کوتاه‌مدت اطلاعات را به اندازه کافی در دسترس قرار می‌دهد که تمرین شود ؛ اگر یاد گیرنده آن را تکرار کند ، این تعداد را می‌توان به نوعی ذخیره بلند مدت انتقال داد .
بنابراین ، به نظر می‌رسد که تمرین انتقال اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت به حافظه بلند مدت را تسهیل می‌کند . زمانی که به حافظه بلند مدت متعهد باشید ، نتایج یادگیری ادامه دارند اما می‌توانند به طور ناگهانی حذف شوند وقتی که بخش‌های ویژه‌ای از مغز مجروح یا حذف می‌شوند ؛ آن‌ها نیز در برابر تداخل ناشی از دیگر یادگیری آسیب‌پذیر هستند . با این وجود ، واکنش‌های شرطی ممکن است در طول ماه‌ها و یا سال‌ها فراموش یا فراموش شوند . و تحریک الکتریکی مغز در معرض عمل جراحی در حالی که یک فرد بیدار است می‌تواند به یاد داشته باشد که تجربیات زیادی را به یاد می‌آورد . به یاد می‌آورید که به طور مشابهی در طول هیپنوتیزم افزایش داده می‌شود .
بازیابی
مقدار اطلاعات به آسانی می‌تواند از آنچه در حافظه ذخیره می‌شود بازیابی کند ، خارق‌العاده است . در پیدا کردن یک مورد در حافظه ، او ظاهرا ً سیستمی را فعال می‌کند که مجموعه‌ای از داده‌های مرتبط را ذخیره می‌کند ؛ سپس به دنبال مورد درون آن سیستم می‌گردد . برای مثال ، یک فرد یک لیست طولانی و تصادفی از کلماتی را نشان می‌دهد که به مقوله‌های مختلف تعلق دارند ( به عنوان مثال ، نام حیوانات ، گیاهان ، حرفه‌ها ، ابزارها ) . هنگامی که از او خواسته شد تا هر چه که می‌تواند به یاد داشته باشد، او به طور خود به خود تمایل خواهد داشت که گروه آن‌ها را دسته‌بندی کند ؛ این خوشه‌بندی نامیده می‌شود . بنابراین نام حیوانات ( گسترش در فهرست اصلی ) احتمالا ً یکی پس از دیگری به یاد خواهند افتاد .
مطالعات تجربه آشنای نوک زبان نتایج مشابهی دارند . دانشجویان کالج که تعاریف ( از این نوع را شنیدند ) از یک قایق چینی باز ( باز چینی ) خواسته شد تا کلمه مناسب را تامین کنند ( در این مورد آن sampan خواهد بود ) . کسانی که می‌گفتند ممکن است جایی روی نوک زبان داشته باشند ، به طور قابل‌توجهی در حدس زدن اولین نامه و تعداد هجاها دقیق بودند . تمایل آن‌ها به یادآوری کلماتی که شبیه به هم بودند یا همان معانی مشابه ، یادآور خوشه‌بندی است .
شواهد قابل‌توجهی از این نوع ، این نظریه را تایید می‌کند که فرآیند بازیابی ابتدا اطلاعات ذخیره‌شده در یک نوع شبکه ارتباطی را پیدا می‌کند و سپس یک آیتم را با ویژگی‌های خاص انتخاب می‌کند .
فراموشی
این که داده‌های فوری و کوتاه‌مدت به سادگی از بین بروند یا از میان تداخل گم شده‌باشند ، موضوع بحث و جدل است . با این حال ، شواهد روشن است که تداخل بر حفظ اطلاعات در حافظه بلند مدت تاثیر می‌گذارد . به نظر می‌رسد که حفظ کلمه راضی ( که به عنوان یک جفت جفت جفت از میز یاد گرفته می‌شود ) در معرض تداخل یک تمایل قوی به میز با صندلی قرار دارد . از این رو ، به نظر می‌رسد که بعد از پیروی از یک صندلی به عنوان یک مورد بعدی در یک فهرست ، به راحتی فراموش می‌شود . به نظر می‌رسد این به صندلی کمک می‌کند تا تمایل قدیمی خود را با میز مرتبط سازد . به طور کلی ، نشان داده می‌شود که انجمن‌ها تمایل به دخالت یا مهار کردن یکدیگر دارند .
منبع سایت بریتانیایی