ادامه

گفتن این حرف این است که می‌گویند آن‌ها یک و همه متناهی هستند . اگر چه چیزهای محدود می‌توانند باشند ، و معمولا ً برای فعالیت تحریک می‌شوند و یا در فعالیت توسط چیزهای متناهی دیگر حفظ می‌شوند ، به این نتیجه نمی‌رسد که ممکن است چیزهای محدود وجود داشته باشد و هیچ چیز دیگری وجود نداشته باشد. برعکس ، نقاط محدود لزوما ً به بین‌هایت نقاط محدود می‌شوند ؛ سیستم موجودات محدود ، که هر کدام وابسته به فعالیت خود در یک چیز دیگر هستند ، نیاز به تکمیل بودن یک موجود نامحدود دارد، چیزی که منبع تغییر در چیزهای دیگر است ، اما موضوع تغییر نیست . چنین موجودی چون هیچ دلیل دیگری بجز یک دلیل اولیه یا نهایی نیست ؛ شرط شرطی وجود همه چیزهای دیگر است . Aquinas معتقد بود که عقل انسانی می‌تواند دلایل قطعی وجود یک موجود نامحدود و یا کامل را تولید کند، و در تعیین این که با خدای مسیحیان است هیچ تردیدی نداشت . با این حال ، با این حال ، جنبش اندیشه او از محدود به نامحدود بود ، و مدعی بود که تنها به اندازه کافی دانش فلسفی خالق را دارد که می‌توان آن را از مطالعه آفرینش خود فرا گرفت . آگاهی مثبت از طبیعت الاهی در دسترس نبود ؛ جدا از مکاشفه ، انسان تنها می‌توانست بگوید که خداوند چه چیزی نیست ، یا از صفات او با روش ناقص شباهت تصور می‌کند .
در زمانی که فلسفه ارسطو پس از مدتی که تا حد زیادی فراموش شده‌بود ، فلسفه ارسطو در اروپای غربی آشنا شد ، و بسیاری از تئوری‌های مفصل او نفوذ ارسطویی را نشان می‌دهند . او حقیقت عمومی تصویر ارسطویی از دنیای طبیعی و درستی عمومی روش ارسطو را در تفسیر پدیده‌های طبیعی به خود گرفت . او همچنین بسیاری از ایده‌های ارسطو را در زمینه‌های اخلاق و سیاست به کار برد . با این حال ، او یک تغییر متمایز به طور متمایز با هدف نهایی انسان نه تفکر فلسفی ، بلکه دستیابی به دیدگاه مطلوب خدا انجام داد ؛ آن مسیحی بود نه افکار یونانی که سرانجام دیدگاه او را از " خیر مطلق " ( " بهترین خوب " تعبیر کرد ) . به طور مشابه ، نمونه‌های مشهور او از وجود خداوند در برابر زمینه‌ای که به وضوح ارسطویی بود ، ادامه یافت ، اما این نیاز به پیش‌فرض برای تفکر مرکزی آن‌ها برای اعتبار داشتن است . Thomism را می‌توان مشاهده کرد و از لحاظ تاریخی باید دید که سیستم ارسطو با اهداف مسیحیت سازگار است . با این حال ، مهم است که بر این تاکید کنیم که سازگاری منجر به چیزی جدید ، راهی متمایز برای نگاه کردن به جهان است که هنوز پیروان خود را دارد و هنوز هم به احترام فلاسفه است .
فلسفه
رنه دکارت در زمان پیشرفت سریع در درک انسانی از دنیای فیزیکی ، مابعدالطبیعه خود را از دست داد . او از گالیله این دیدگاه را اتخاذ کرد که چیزهای فیزیکی چیزی نیستند که معمولا ً بر روی قدرت تجربه حسی - یعنی تصرف مجدد ویژگی‌های " ثانویه " مثل رنگ ، بوی ، و احساس - بلکه صرفا ً با ویژگی‌های اولیه شکل ، اندازه ، جرم و تحرک توصیف می‌شوند . برای درک این که چرا یک سازنده از دنیای فیزیکی همانند آن رفتار می‌کند ، چیزی که باید پرسیده شود ، این است که چقدر بزرگ است ، در چه جهتی حرکت می‌کند ، و در چه سرعتی است؛ زمانی که این سوالات پاسخ داده می‌شوند ، خواص بعدی آن قابل‌فهم خواهد شد . دکارت بیش از پیش معتقد بود که همه تغییر و حرکت در دنیای فیزیکی باید در شرایط کاملا ً مکانیکی توضیح داده شود . لازم بود که خداوند انگیزه اولیه خود را به طور کامل به سیستم فیزیکی بدهد ، ولی به محض این که به اراده خود رسید ، به اراده خود ادامه داد . وانمود کردن ، همان طور که the مجبور به تشخیص مقاصد طبیعت بود، آن بود که ادعای impious را در ذهن خداوند به وجود آورد . دکارت این نظریه را در مورد حرکات حیوانات به اندازه جسم بی‌جان به کار برد ؛ او به هر دو به عنوان automatons صرف فکر کرد ، فشار داد و با نیروهایی که کنترل آن را نداشتند ، به راه خود ادامه داد .
منبع سایت بریتانیایی