اختلال

شرکت کنندگانی که به تجربه میگرن شدید خود ادامه دادند , به طور تصادفی به یکی از چهار تیمار اضافه شدند که به درمان موجود اضافه شدند : یک گروه ترکیبی از درمان پیشگیرانه ( مسدود کننده‌های بتا ) و مدیریت رفتاری میگرن را دریافت کرد . هفتاد و نه درصد از شرکت کنندگان زن بودند .
پژوهشگران گزارش دادند که گروه درمانی ترکیبی بیش‌ترین بهبودی در تعداد میگرن , روز با میگرن و در کیفیت زندگی را نشان داد . در مقایسه , سه گروه دیگر بهبود کمی را تجربه کردند , یک یافته که قبلا ً توسط مطالعات آن تکنیک‌های منفرد گزارش شده‌است .
بیماران مهارت‌های مدیریت میگرن رفتاری را در چهار ویزیت کلینیک ماهانه که برای تعدیل دوز دارو مورد استفاده قرار می‌گیرند , آموختند و سپس در جلسات خود با یک دفتر حساب و دفترچه خاطرات کار کردند . محققان به مشکلات مربوط به تبعیت دارویی و تکالیف مدیریت رفتاری در طول تماس‌های تلفنی بین ملاقات‌ها پرداخته‌اند .
دو جلسه اول شامل مهارت‌های اصلی مدیریت میگرن شامل شناسایی محرک‌ها و نشانه‌های اولیه حمله به میگرن است . شرکت کنندگان مطالعه همچنین مهارت‌های آرام‌سازی پیشرونده و تمرین‌های کششی عضلانی برای جلوگیری یا توقف میگرن را آموختند .
جلسه سوم به تمرکز بر مهارت‌های پایه و یا معرفی مدیریت استرس شناختی - رفتاری ادامه داد ( اگر استرس یک محرک برجسته میگرن بود ) یا آموزش بیوفیدبک حرارتی ( در صورتی که استرس محرک مهمی نبود ) .
جلسه نهایی برای مهارت‌های رفتاری , آماده‌سازی یک برنامه مدیریت میگرن نوشتاری و مشاوره درباره پیش‌گیری از عود و مقابله با مشکلات دیگر ارائه شد .
درصد کمی از شرکت کنندگان خستگی را به عنوان یک عارضه جانبی از داروهای پیشگیرانه گزارش کردند و برخی از شرکت کنندگان فقدان زمان برای یادگیری و تمرین تکنیک‌های رفتاری را گزارش کردند . هال روید گفت اما این دو رویکرد به طور مداوم و با هم استفاده می‌شوند .
گری گوری , استادیار علوم اعصاب در کالج پزشکی دانشگاه اوهایو که با مطالعه جدید درگیر بود, خاطر نشان کرد که این یافته‌ها می‌تواند برای متخصصان بالینی مفید باشد که به دنبال یک یال در درمان بیماران با میگرن مکرر و مقاوم باشند .
او گفت : " تنظیم دقیق و اختصاصی درمان حاد پیامدها را بهبود می‌بخشد . " " درمان تکمیلی ترکیب داروهای پیشگیرانه و مدیریت رفتاری این افزایش را به سطح بالاتری افزایش می‌دهد . "
برخی از افراد از میگرن مکرر به میگرن مزمن پیشرفت می‌کنند , وضعیتی که در آن سردرد روزانه یا تقریبا ً هر روز رخ می‌دهد . هال روید گفت : این میگرن مزمن می‌تواند بسیار ناتوان‌کننده و حتی دشوارتر باشد .
او گفت : " میگرن ناتوان‌کننده مکرر ممکن است برای مغز بد باشد . " " کنترل موثر این اختلال می‌تواند مزایای بلندمدت علاوه بر منافع فوری کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی داشته باشد . "
در مطالعات آینده , هال روید از محققان خواست تا به طور خاص آزمایش کنند که آیا برنامه مدیریت میگرن , تعداد افرادی که به میگرن مزمن پیشرفت می‌کنند را کاهش می‌دهد , همچنین اینکه آیا چنین برنامه مدیریتی تغییر یافته برای میگرن مزمن می‌تواند نتایج را برای افراد مبتلا به اختلال ناتوان‌کننده بهبود بخشد یا خیر.
همکاران دیگر در این تحقیق عبارتند از : " کنستانس " و " جانا " از دانشگاه " اوهایو " و " تحقیق سردرد ", " فرانک اودانل " از دانشکده پزشکی دانشگاه اوهایو , درمان و تحقیق سردرد و " بروس کارلسون " از دانشکده روانشناسی دانشگاه " اوهایو " .
منبع سایت علم روز