پژوهشگری

نمایش نمادی
دوره اولیه preoperational ( سنین ۲ - ۲ ) با افزایش چشمگیری در استفاده از عملکرد نمادین کودکان مشخص می‌شود .
این توانایی ایجاد یک چیز - یک کلمه یا یک جسم - برای چیزی غیر از خودش است . زبان شاید بارزترین شکلی از نمادگرایی است که کودکان کم‌سن و سال نشان می‌دهند .
با این حال ، Piaget ( ۱۹۵۱ ) بیان می‌کند که زبان توسعه شناختی را تسهیل نمی‌کند ، بلکه تنها چیزی را نشان می‌دهد که کودک در حال حاضر می‌داند و به دانش جدید کمک می‌کند . او معتقد بود که رشد شناختی توسعه زبان را ترویج می‌کند نه بالعکس .
بازی تظاهر کنید ( یا نمادین )
نوپا اغلب وانمود می‌کنند که افرادی هستند که نیستند ( به عنوان مثال ابر قهرمانان ، پلیس ) ، و ممکن است این نقش‌ها را با لوازمی که نماد اشیا واقعی زندگی هستند بازی کند . کودکان نیز ممکن است همبازی خیالی خود را اختراع کنند .
در بازی نمادین ، کودکان کم‌سن و سال درباره افراد ، اشیا و اقدامات خود پیش می‌روند و به این شکل نمایش‌های فزاینده‌ای از جهان را می‌سازند . ۲۹۳ ) .
همانطور که مرحله پیش از عملیاتی کاهش می‌یابد و کودکان شروع به لذت بردن از مشارکت یک کودک دیگر در بازی‌های خود می‌کنند و " اجازه می‌دهد وانمود کند " بازی مهم‌تر می‌شود .
برای این کار ، نیاز به راهی برای تنظیم روابط هر کودک با دیگر و خارج از این نیاز است که ما آغاز یک جهت گیری برای دیگران از نظر قواعد را ببینیم .
Animism
این باور است که اشیا بی‌جان ( مانند اسباب‌بازی و خرس‌های عروسکی ) احساسات و نیت‌های انسانی دارند . By Piaget ( ۱۹۲۹ ) به این معنی است که برای کودک پیش از عملیات ، جهان طبیعت زنده ، آگاهانه و هدفمند است .
Piaget چهار مرحله of را شناسایی کرده‌است :
تا ۴ یا ۵ سال ، کودک معتقد است که تقریبا ً همه چیز زنده است و هدفی دارد .
در طول مرحله دوم ( ۵ تا ۷ سال ) تنها اشیائی که حرکت می‌کنند هدفی دارند .
در مرحله بعد ( ۹ تا ۹ سال ) تنها اشیایی که به طور خود حرکت می‌کنند ، تصور می‌شوند که زنده باشند .
در مرحله آخر ( ۹ تا ۱۲ سال ) ، کودک می‌فهمد که تنها گیاهان و حیوانات زنده هستند .
Artificialism
این باور است که برخی از جنبه‌های محیط توسط مردم تولید می‌شوند ( به عنوان مثال ابرها در آسمان ) .
برگشت‌ناپذیری
این ناتوانی در معکوس کردن جهت یک توالی از رویدادها به نقطه شروع آن‌ها است .
سومین ماموریت کوهستان
جین Piaget از سه کوهستان ( عکس زیر ) برای آزمایش این که آیا کودکان خود محور هستند ، استفاده کرد . کودکان Egocentric فرض می‌کنند که افراد دیگر نیز همان دید را از سه کوهستان خواهند دید .
بنا به گفته Piaget ، در سن ۷ سالگی ، دیگر خود محور نیست ، زیرا کودک می‌تواند بیش از نظر خود را ببیند .
هدف : Piaget و Inhelder ( ۱۹۵۶ ) می‌خواستند بدانند که در چه سنی کودکان decenter - یعنی محور دیگر خود محور نمی‌شوند .
روش : کودک پشت یک میز می‌نشیند ، که در مقابل سه کوه قرار دارد . کوه‌ها متفاوت بودند و برف روی یکی از آن‌ها دیده می‌شد ، کلبه‌ای که روی دیگری قرار داشت و صلیبی سرخ‌رنگ بر سر دیگر . به کودک اجازه داده شد که دور مدل گشتی بزند، به آن نگاه کند ، سپس در یک طرف بنشیند . سپس یک عروسک در موقعیت‌های مختلف میز قرار می‌گیرد .
piaget سه کوهستان
سپس کودک ۱۰ عکس از کوهستان را نشان می‌دهد که از موقعیت‌های مختلف برداشته شده‌است و از آن‌ها خواسته شده‌است که نشان دهند که کدام یک از این منظره را نشان می‌دهد . Piaget فرض کرد که اگر کودک درست کارتی را که نشان doll's را نشان می‌دهد را به درستی انتخاب کند ، خود محور نیست . Egocentrism توسط کودکی که کارت را از دید دید و دید نشان داده می‌شود .
یافته‌ها - بچه‌های چهار ساله تقریبا ً همیشه تصویری را انتخاب کردند که نشان می‌داد چه چیزی می‌توانند ببینند و هیچ آگاهی از این موضوع که دیدگاه عروسک از این موضوع متفاوت خواهد بود ، نشان نمی‌داد . بچه‌های شش ساله اغلب تصویری متفاوت از دید خودشان انتخاب می‌کردند ، اما به ندرت تصویر صحیح را برای دیدگاه عروسک انتخاب می‌کردند . تنها هفت و هشت سال به طور مداوم تصویر صحیح را انتخاب کردند .
منبع سایت روانشناسی ساده