یکشنبه ۱۴ بهمن ۹۷ ۱۳:۴۵ ۸۸۷ بازديد
در مدل شاهین - قمری , فرض بر این است که هنگامی که یک شاهین با یک شاهین دیگر دعوا می‌کند , آسیب خود را حفظ می‌کند و در صد از وقت خود را از دست می‌دهد , اما در بقیه درصد باقی مانده , به حریف صدمه می‌زند و پیروز می‌شود . یک کبوتر نیز چهار درصد مبارزه خود را با قمری دیگر می‌برد , اما تنها پس از یک تبادل دوطرفه طولانی یا کم‌تر از نمایش . کبوترها همیشه در مقابل قوش‌ها مبارزه می‌کنند , اما قبل از مجروح شدن , فرار می‌کنند . فرضیه‌ها در مورد هزینه‌ها و مزایای استفاده از این دو استراتژی در ماتریس بازدهی مشخص شده‌اند , مانند آنچه در شکل نشان‌داده شده‌است , که سود خالص مربوط به قوش‌ها و کبوترها را وقتی که با هر نوع مخالف جفت می‌شوند , تعریف می‌کند . از این سود خالص و از فراوانی‌های نسبی جاری بازها و کبوتران در یک جمعیت فرضی , تناسب کلی حیوانات با اتخاذ هر استراتژی را می‌توان محاسبه کرد . از آنجا بهترین استراتژی تناسب برای کل جمعیت شناسایی شده‌است . این " استراتژی پایدار تکاملی " ( ess ) مهم‌ترین راه‌حل را تحت یک مجموعه شرایط تجویز شده تشکیل می‌دهد . اگر مدل به درستی هزینه‌ها و مزایای نمایش را به عنوان مخالف با مبارزه با شدت نشان دهد , انتظار می‌رود که رفتار حیوانات واقعی مشابه آن‌ها باشد . مهم‌ترین نکته این مدل این است که بهترین استراتژی مبارزه برای یک فرد به آنچه که رقبا انجام می‌دهند بستگی دارد .
تعدادی از بینش‌های مهم از مدل شاهین - قمری می‌آیند . اول اینکه , می توان مشاهده کرد که, جایی که هزینه‌های جنگ بالا است , استراتژی باز به صورت تکاملی پایدار نیست , زیرا , حتی اگر کبوتر هرگز برنده نشود, هرگز زخمی نمی‌شوند . بنابراین , استراتژی داو می‌تواند به جمعیت بازها حمله کند . این نتیجه از مدل معروف پرایس اسمیت و پرایس در تاریخ علم رفتار بسیار مهم است زیرا این مفهوم را بیان می‌کند که مبارزه سنتی را می‌توان با تعیین هزینه‌های افراد و نه منافع در سطح گروه توضیح داد . این مدل همچنین پیش‌بینی می‌کند که اگر نفع برد بیشتر از خطر آسیب باشد , موقعیت پایدار تکاملی در واقع ترکیبی از بازها و کبوتران است . بنابراین , در همان جمعیت , برخی افراد باید از تاکتیک‌های پرخاشگری آشکار در هنگام رقابت برای منابع , استفاده کنند , در حالی که سایرین باید از ابزارهای مالی استفاده کنند . این یک پیش‌بینی متناقض است , اما توسط بسیاری از مثال‌های مستند پشتیبانی می‌شود . یکی از آن‌ها کرک دار است , نوعی بومی که بومی اروسیه است که به خاطر پره‌ای خواستگاری و رفتار او قابل‌توجه است . بیشتر برنامه‌های اصلاحی مردان برای مناطق کوچکی که در آن‌ها نمایش داده می‌شود مبارزه می‌کنند , اما اقلیت قابل‌توجهی مبارزه نمی‌کنند , بلکه فقط به زنان از مناطق دیگر مردان نمایش می‌دهند . این تنوع رفتاری گاهی با تغییرات ریختی مرتبط است . به عنوان مثال , در بسیاری از گونه‌های بندپایان , از جمله زنبوره‌ای انجیر , سوسک‌های سرگین و کنه‌ها , برخی از نره‌ای بالغ دارای سلاح‌های قوی هستند ( مانند فک‌های بزرگ یا شاخ‌های بزرگ ) که هنگام مبارزه با زنان از آن‌ها استفاده می‌کنند , در حالی که سایرین تا حدودی غیر مسلح هستند تا با دزدکی به فرصت‌های جفت گیری دست یابند .
مدل شاهین - قمری فرض می‌کند که مخالفان , صرف‌نظر از نحوه رفتار آن‌ها , یک‌سان هستند . در واقع این امر غیرممکن است , و مدل‌های بعدی این فرض را سست می‌کنند که به افراد امکان می‌دهد تا با توانایی مبارزه متفاوت باشند . با این حال , حتی این مدل‌ها نشان می‌دهند که - دوباره , به دلیل هزینه‌های جنگ - در نامتقارن , هر دو قوی‌تر هستند و حریف ضعیف‌تر از حل و فصل جنگ , بر پایه توانایی مبارزه نسبی , به جای ادامه مبارزه تا زمان شکست در تسلیم , سود می‌برد . از این منظر , می توان دعواها را فرایندی دانست که در آن مخالفان اطلاعات قابل اطمینانی درباره توانایی مبارزه نسبی خود کسب می‌کنند . به عنوان مثال , همانطور که پیش‌تر توضیح داده شد, زمانی که یک گوزن نر قرمز بر روی گروهی از زنان به چالش کشیده می‌شود , دو مرد به یکدیگر غرش می‌کنند .
منبع سایت بریتانیایی
تعدادی از بینش‌های مهم از مدل شاهین - قمری می‌آیند . اول اینکه , می توان مشاهده کرد که, جایی که هزینه‌های جنگ بالا است , استراتژی باز به صورت تکاملی پایدار نیست , زیرا , حتی اگر کبوتر هرگز برنده نشود, هرگز زخمی نمی‌شوند . بنابراین , استراتژی داو می‌تواند به جمعیت بازها حمله کند . این نتیجه از مدل معروف پرایس اسمیت و پرایس در تاریخ علم رفتار بسیار مهم است زیرا این مفهوم را بیان می‌کند که مبارزه سنتی را می‌توان با تعیین هزینه‌های افراد و نه منافع در سطح گروه توضیح داد . این مدل همچنین پیش‌بینی می‌کند که اگر نفع برد بیشتر از خطر آسیب باشد , موقعیت پایدار تکاملی در واقع ترکیبی از بازها و کبوتران است . بنابراین , در همان جمعیت , برخی افراد باید از تاکتیک‌های پرخاشگری آشکار در هنگام رقابت برای منابع , استفاده کنند , در حالی که سایرین باید از ابزارهای مالی استفاده کنند . این یک پیش‌بینی متناقض است , اما توسط بسیاری از مثال‌های مستند پشتیبانی می‌شود . یکی از آن‌ها کرک دار است , نوعی بومی که بومی اروسیه است که به خاطر پره‌ای خواستگاری و رفتار او قابل‌توجه است . بیشتر برنامه‌های اصلاحی مردان برای مناطق کوچکی که در آن‌ها نمایش داده می‌شود مبارزه می‌کنند , اما اقلیت قابل‌توجهی مبارزه نمی‌کنند , بلکه فقط به زنان از مناطق دیگر مردان نمایش می‌دهند . این تنوع رفتاری گاهی با تغییرات ریختی مرتبط است . به عنوان مثال , در بسیاری از گونه‌های بندپایان , از جمله زنبوره‌ای انجیر , سوسک‌های سرگین و کنه‌ها , برخی از نره‌ای بالغ دارای سلاح‌های قوی هستند ( مانند فک‌های بزرگ یا شاخ‌های بزرگ ) که هنگام مبارزه با زنان از آن‌ها استفاده می‌کنند , در حالی که سایرین تا حدودی غیر مسلح هستند تا با دزدکی به فرصت‌های جفت گیری دست یابند .
مدل شاهین - قمری فرض می‌کند که مخالفان , صرف‌نظر از نحوه رفتار آن‌ها , یک‌سان هستند . در واقع این امر غیرممکن است , و مدل‌های بعدی این فرض را سست می‌کنند که به افراد امکان می‌دهد تا با توانایی مبارزه متفاوت باشند . با این حال , حتی این مدل‌ها نشان می‌دهند که - دوباره , به دلیل هزینه‌های جنگ - در نامتقارن , هر دو قوی‌تر هستند و حریف ضعیف‌تر از حل و فصل جنگ , بر پایه توانایی مبارزه نسبی , به جای ادامه مبارزه تا زمان شکست در تسلیم , سود می‌برد . از این منظر , می توان دعواها را فرایندی دانست که در آن مخالفان اطلاعات قابل اطمینانی درباره توانایی مبارزه نسبی خود کسب می‌کنند . به عنوان مثال , همانطور که پیش‌تر توضیح داده شد, زمانی که یک گوزن نر قرمز بر روی گروهی از زنان به چالش کشیده می‌شود , دو مرد به یکدیگر غرش می‌کنند .
منبع سایت بریتانیایی
- ۰ ۰
- ۰ نظر
