پنجشنبه ۰۴ بهمن ۹۷ ۰۰:۳۱ ۸۸۵ بازديد
ارتباط disrupted
پروتیین که توسط Shank۳ کدگذاری می‌شود در سیناپس‌ها پیدا می‌شود - اتصالات بین نورون‌ها که به آن‌ها اجازه می‌دهند با هم ارتباط برقرار کنند. Shank۳ یک پروتیین داربست است، به این معنی که به سازماندهی صدها پروتیین دیگر که بر روی غشای سلول پس سیناپسی قرار می‌گیرند کمک می‌کند، که برای هماهنگ کردن پاسخ cell's به سیگنال‌های سلول presynaptic لازم است.
در سال ۲۰۱۱، فنگ و همکارانش نشان دادند که با حذف Shank۳ در موش، آن‌ها می‌توانند دوتا از رایج‌ترین صفات اوتیسم - - اجتناب از تعامل اجتماعی، و رفتار اجباری و تکراری را القا کنند. یک سال پیش، محققان دانشگاه مونترال یک جهش ژنی در بیمارانی که مبتلا به شیزوفرنی هستند را شناسایی کرد، که با توهمات، اختلال شناختی، و رفتار غیر عادی اجتماعی مشخص می‌شود.
Feng می‌خواست بداند چگونه این دو جهش مختلف در ژن Shank۳ می‌تواند در چنین اختلالات متفاوتی نقش ایفا کند. برای انجام این کار، او و همکارانش موش‌ها را با هر یک از دو جهش مهندسی کردند: جهش ژنتیکی مربوط به اسکیزوفرنی، منجر به یک نسخه ناقص از پروتیین Shank۳ شده‌است، در حالی که جهش مرتبط با اوتیسم منجر به از دست رفتن کل پروتیین Shank۳ می‌شود.
Behaviorally، موش‌ها دارای نقص‌های زیادی از جمله اضطراب شدید بودند. اما موش‌های مبتلا به اوتیسم مبتلا به اوتیسم بسیار قوی بودند، که توسط کک زدایی اضافی که به ندرت در موش‌های مبتلا به اسکیزوفرنی دیده می‌شدند، ظاهر شدند.
محققان در موش‌های مبتلا به اسکیزوفرنی، نوعی رفتار شناخته شدند که به عنوان تسلط اجتماعی شناخته می‌شوند. این موش‌ها موهای صورت و موی صورت موش‌ها را به طور ژنتیکی اصلاح کردند تا در قفس‌های خود به طور افراطی تقسیم شوند. فنگ می‌گوید این یک روش خاص برای موش‌ها است تا نفوذ اجتماعی خود را نمایش دهند.
محققان با فعال کردن جهش در بخش‌های مختلف مغز و در مراحل مختلف رشد، دریافتند که دو جهش به روش‌های مختلف بر روی مدارهای مغزی تاثیر می‌گذارند. جهش ژنی اثر خود را در ابتدا در رشد، عمدتا در بخشی از مغز که به عنوان the شناخته می‌شود، اعمال کرد، که در هماهنگی برنامه‌ریزی حرکتی، انگیزه و رفتار عادی دخیل است. فنگ بر این باور است که شکستن سیناپس‌ها در the به رفتار وسواسی جبری در این موش‌ها کمک می‌کند.
در موش‌های حامل جهش schizophrenia - مرتبط، توسعه اولیه نرمال بود، و اشاره داشت که Shank۳ ناقص می‌توانند به اندازه کافی برای نسخه عادی در طول این مرحله پر شوند. اما بعدا در زندگی، نسخه ناقص of با عملکرد سیناپسی و اتصالات در قشر مخ، که در آن کارکرده‌ای اجرایی مثل تفکر و برنامه‌ریزی رخ می‌دهد، اختلال ایجاد کرد. فنگ می‌گوید: این نشان می‌دهد که بخش‌های مختلف پروتئین - از جمله کشیدگی که در جهش schizophrenia - مرتبط نیست - ممکن است برای نقش‌های مختلف حیاتی باشند.
مدلسازی بیماری
اگرچه تنها درصد اندکی از بیماران اوتیسم در Shank۳ دارای جهش هستند، بسیاری دیگر از پروتیین‌های synaptic دیگر مرتبط با این اختلال هستند. فنگ می‌گوید مطالعات آینده باید به آشکار کردن نقش بسیاری از ژن‌ها و جهش‌های متعدد منجر به اوتیسم و اختلالات دیگر کمک کند. او می‌گوید که Shank۳ به تنهایی دارای حداقل ۴۰ جهش شناخته شده‌است.
او می‌گوید: " ما نمی‌توانیم همه آن‌ها را یک‌سان در نظر بگیریم. برای اینکه واقعا این بیماری‌ها را مدل کنیم، دقیقا تقلید از هر جهش انسانی حیاتی است."
فنگ می‌گوید: درک درست این که چگونه این جهش‌ها بر روی مدارات مغز تاثیر می‌گذارند باید به محققین کمک کند تا مواد مخدری را که هدف قرار می‌دهد را هدف قرار دهند و آن‌ها را با بیمارانی که بیش‌ترین سود را خواهند داشت تطبیق دهند و افزود که مقدار زیادی کار باید انجام شود تا به این نقطه برسد.
آزمایشگاه او اکنون در حال بررسی این است که چه اتفاقی در اولین مراحل رشد موش‌ها با جهش ژنتیکی مرتبط با اوتیسم اتفاق می‌افتد و اینکه آیا هیچ کدام از این اثرات را می توان در طول توسعه و یا بعدا در زندگی تغییر داد.
منبع سایت علم روز
پروتیین که توسط Shank۳ کدگذاری می‌شود در سیناپس‌ها پیدا می‌شود - اتصالات بین نورون‌ها که به آن‌ها اجازه می‌دهند با هم ارتباط برقرار کنند. Shank۳ یک پروتیین داربست است، به این معنی که به سازماندهی صدها پروتیین دیگر که بر روی غشای سلول پس سیناپسی قرار می‌گیرند کمک می‌کند، که برای هماهنگ کردن پاسخ cell's به سیگنال‌های سلول presynaptic لازم است.
در سال ۲۰۱۱، فنگ و همکارانش نشان دادند که با حذف Shank۳ در موش، آن‌ها می‌توانند دوتا از رایج‌ترین صفات اوتیسم - - اجتناب از تعامل اجتماعی، و رفتار اجباری و تکراری را القا کنند. یک سال پیش، محققان دانشگاه مونترال یک جهش ژنی در بیمارانی که مبتلا به شیزوفرنی هستند را شناسایی کرد، که با توهمات، اختلال شناختی، و رفتار غیر عادی اجتماعی مشخص می‌شود.
Feng می‌خواست بداند چگونه این دو جهش مختلف در ژن Shank۳ می‌تواند در چنین اختلالات متفاوتی نقش ایفا کند. برای انجام این کار، او و همکارانش موش‌ها را با هر یک از دو جهش مهندسی کردند: جهش ژنتیکی مربوط به اسکیزوفرنی، منجر به یک نسخه ناقص از پروتیین Shank۳ شده‌است، در حالی که جهش مرتبط با اوتیسم منجر به از دست رفتن کل پروتیین Shank۳ می‌شود.
Behaviorally، موش‌ها دارای نقص‌های زیادی از جمله اضطراب شدید بودند. اما موش‌های مبتلا به اوتیسم مبتلا به اوتیسم بسیار قوی بودند، که توسط کک زدایی اضافی که به ندرت در موش‌های مبتلا به اسکیزوفرنی دیده می‌شدند، ظاهر شدند.
محققان در موش‌های مبتلا به اسکیزوفرنی، نوعی رفتار شناخته شدند که به عنوان تسلط اجتماعی شناخته می‌شوند. این موش‌ها موهای صورت و موی صورت موش‌ها را به طور ژنتیکی اصلاح کردند تا در قفس‌های خود به طور افراطی تقسیم شوند. فنگ می‌گوید این یک روش خاص برای موش‌ها است تا نفوذ اجتماعی خود را نمایش دهند.
محققان با فعال کردن جهش در بخش‌های مختلف مغز و در مراحل مختلف رشد، دریافتند که دو جهش به روش‌های مختلف بر روی مدارهای مغزی تاثیر می‌گذارند. جهش ژنی اثر خود را در ابتدا در رشد، عمدتا در بخشی از مغز که به عنوان the شناخته می‌شود، اعمال کرد، که در هماهنگی برنامه‌ریزی حرکتی، انگیزه و رفتار عادی دخیل است. فنگ بر این باور است که شکستن سیناپس‌ها در the به رفتار وسواسی جبری در این موش‌ها کمک می‌کند.
در موش‌های حامل جهش schizophrenia - مرتبط، توسعه اولیه نرمال بود، و اشاره داشت که Shank۳ ناقص می‌توانند به اندازه کافی برای نسخه عادی در طول این مرحله پر شوند. اما بعدا در زندگی، نسخه ناقص of با عملکرد سیناپسی و اتصالات در قشر مخ، که در آن کارکرده‌ای اجرایی مثل تفکر و برنامه‌ریزی رخ می‌دهد، اختلال ایجاد کرد. فنگ می‌گوید: این نشان می‌دهد که بخش‌های مختلف پروتئین - از جمله کشیدگی که در جهش schizophrenia - مرتبط نیست - ممکن است برای نقش‌های مختلف حیاتی باشند.
مدلسازی بیماری
اگرچه تنها درصد اندکی از بیماران اوتیسم در Shank۳ دارای جهش هستند، بسیاری دیگر از پروتیین‌های synaptic دیگر مرتبط با این اختلال هستند. فنگ می‌گوید مطالعات آینده باید به آشکار کردن نقش بسیاری از ژن‌ها و جهش‌های متعدد منجر به اوتیسم و اختلالات دیگر کمک کند. او می‌گوید که Shank۳ به تنهایی دارای حداقل ۴۰ جهش شناخته شده‌است.
او می‌گوید: " ما نمی‌توانیم همه آن‌ها را یک‌سان در نظر بگیریم. برای اینکه واقعا این بیماری‌ها را مدل کنیم، دقیقا تقلید از هر جهش انسانی حیاتی است."
فنگ می‌گوید: درک درست این که چگونه این جهش‌ها بر روی مدارات مغز تاثیر می‌گذارند باید به محققین کمک کند تا مواد مخدری را که هدف قرار می‌دهد را هدف قرار دهند و آن‌ها را با بیمارانی که بیش‌ترین سود را خواهند داشت تطبیق دهند و افزود که مقدار زیادی کار باید انجام شود تا به این نقطه برسد.
آزمایشگاه او اکنون در حال بررسی این است که چه اتفاقی در اولین مراحل رشد موش‌ها با جهش ژنتیکی مرتبط با اوتیسم اتفاق می‌افتد و اینکه آیا هیچ کدام از این اثرات را می توان در طول توسعه و یا بعدا در زندگی تغییر داد.
منبع سایت علم روز
- ۰ ۰
- ۰ نظر
