پنجشنبه ۰۹ فروردین ۰۳

بافت

جامع ترین سایت روانشناسی

بافت

۸۲۸ بازديد
Marek michalak ، یک استاد برجسته بیوشیمی در دانشگاه زیر ، می‌گوید : " معلوم شد که calnexin به نوعی در کنترل عملکرد سد خونی مغزی دخالت دارد . این ساختار معمولا ً مانند یک دیوار عمل می‌کند و عبور سلول‌ها و مواد را از خون به مغز محدود می‌سازد . وقتی بیش از حد calnexin وجود دارد ، این دیوار سلول‌های T را به مغز منتقل می‌کند ، جایی که میلین را از بین می‌برند ."
کانادا یکی از بالاترین نرخ‌های MS در جهان را داراست و تخمین زده می‌شود که ۳۴۰ نفر از ۳۴۰ کانادایی با این بیماری زندگی می‌کنند . هیچ درمان موثر شناخته‌شده‌ای وجود ندارد .
لوئیس Agellon ، پروفسور مدرسه تغذیه انسانی مک گیل گفت : " ما فکر می‌کنیم این یافته هیجان‌انگیز calnexin را به عنوان یک هدف مهم برای توسعه درمان‌های MS شناسایی می‌کند . اگر ما دقیقا ً می‌دانستیم که calnexin در این فرآیند چه می‌کند ، می‌توانیم راهی بیابیم که عملکرد آن را دستکاری کنیم تا مقاومت برای توسعه را ترویج دهیم ."
این مطالعه که در JCI Insight منتشر شد، توسط موسسه تحقیقات بهداشت کانادا تامین شد .
بهبودی از آسیب‌های طناب نخاعی را می‌توان پیش‌بینی کرد
مبدا :
دانشگاه زوریخ
خلاصه :
آسیب به نخاع منجر به از دست رفتن بافت در نخاع و مغز می‌شود . این تغییرات عصبی را می‌توان با جزییات با استفاده از روش‌های تصویربرداری عصبی تجزیه و تحلیل کرد . محققان در حال حاضر برای اولین بار توانسته‌اند تا حد امکان بهبود عملکرد در بیمارانی که از آسیب طناب نخاعی رنج می‌برند را دو سال بعد از یک ضربه مغزی براساس میزان و پیشرفت اعصاب خرد در شش ماه اول بعد از آسیب ، پیش‌بینی کنند .
ضربه به نخاع ، به سرعت منجر به از دست رفتن تدریجی بافت عصبی می‌شود . این نه تنها بر منطقه آسیب‌دیده اثر می‌گذارد بلکه بر روی زمان نیز بخش‌های دیگر طناب نخاعی و حتی مغز را نیز تحت‌تاثیر قرار می‌دهد . این تغییرات خفیف را می‌توان با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی مورد بررسی قرار داد . یک تیم بین‌المللی از محققان به سرپرستی پاتریک Freund از مرکز آسیب نخاعی در دانشگاه زوریخ و بیمارستان دانشگاه Balgrist برای اولین بار به بررسی میزان و پیشرفت تغییرات ریزساختاری بر روی دو سال اول پس از آسیب نخاعی کمک کرده‌است .
هرچه کوچک‌تر شدن اعصاب اولیه باشد ، بهبود بلندمدت بهتر خواهد بود .
دانشمندان در مطالعه خود ، ۱۵ بیمار را معاینه کردند که متحمل صدمات روحی شدید به نخاع و همچنین ۱۸ شرکت‌کننده در مطالعه سالم بعد از ۲ ، ۶ ، ۱۲ و ۲۴ ماه شدند . در مغز همانند نخاع ، آن‌ها میزان تشریحی of ، از دست رفتن میلین ( لایه عایق اطراف سلول‌های عصبی ) و نیز تجمع آهن در بافت عصبی به عنوان نتیجه زوال و التهاب را تعیین کردند . به گفته پاتریک Freund ، پس از دو سال بعد از جراحت ، رابطه مستقیمی میان سطوح ترمیم بیماران وجود داشت و این تغییر در طول شش ماه اول پس از جراحت ایجاد شد و این کاهش کلی بافت عصبی در سراسر the در ابتدا بهبود بالینی بلندمدت بیماران را نشان می‌دهد .
منبع سایت علم روز
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.