سه شنبه ۱۸ دی ۹۷ ۱۷:۲۹ ۹۰۰ بازديد
نویسنده متناظر با نام Hitoshi Okazawa توضیح می‌دهد : " برای اینکه بفهمید چه تاثیری در شرایط ازمایشگاهی خواهد داشت ، موش‌های حذفی را تولید کردیم که در آن ژن PQBP۱ دچار اختلال شد . ما شاهد کاهش شناختی و تغییرات در مورفولوژی سیناپس‌ها آن‌ها هستیم که به اتصال بین نورون‌ها که اجازه ارتباط الکتریکی و شیمیایی را می‌دهند ، اشاره می‌کنیم . این تغییرات از طریق برهم زدن الگوهای اتصال ژن سیناپس ایجاد شدند .
یک بردار ویروسی حاوی PQBP۱ برای بازیابی بیان پروتیین سیناپس در این موش‌ها به کار گرفته شد . این حالت نه تنها حالت PQBP۱ را دوباره به خود بازگرداند ، بلکه این حالت غیر عادی را نیز بهبود بخشید . این یافته‌ها ، دیدگاه جدیدی را نسبت به تغییرات اولیه بوجود می‌آورند که در طول آسیب‌شناسی بعد از میلاد رخ می‌دهد که شامل پروتین splicing می‌شود و امکان درمان ژنی با بردارهای ویروس را پیشنهاد می‌دهد .
پیوند سلول مغز انسان ، بینش‌هایی را در شرایط نورولوژیکی ارایه می‌دهد.
مبدا :
کالج سلطنتی لندن
خلاصه :
دانشمندان یک " پنجره " به مغز ایجاد کرده‌اند که محققان را قادر می‌سازد تا به جزئیات باور نکردنی نگاه کنند که چگونه سلول‌های مغز انسان در زمان واقعی به هم می‌رسند و به هم متصل می‌شوند.
در این مطالعه جدید ، به رهبری کالج سلطنتی لندن در هم‌کاری با گروهی از دانشگاه کمبریج ، محققان سلول‌های مغز انسان را به مغز موش تبدیل کردند و برای اولین بار دیدند که چگونه با هم بزرگ شدند و به هم متصل شدند . این به تیم اجازه می‌دهد تا نحوه تعامل سلول‌های مغز انسان در محیطی طبیعی‌تر از قبل را مورد مطالعه قرار دهد .
این تیم که توسط شورای تحقیقات پزشکی تامین مالی شد، از این تکنیک برای مدل سندروم داون استفاده کرد و از سلول‌هایی که توسط دو نفر اهدا شده بودند استفاده کرد .
دانشمندان می‌گویند که رویکرد آن‌ها می‌تواند برای مطالعه طیف وسیعی از شرایط مغز در آینده از جمله اسکیزوفرنی ، جنون یا اوتیسم استفاده شود .
این مطالعه که امروز در مجله ساینس منتشر شد توضیح می‌دهد که چگونه محققان تفاوت در سلول‌های مغز از افراد مبتلا به سندرم دان را در مقایسه با سلول‌های مغز از فرد بدون شرط ، مشاهده می‌کنند .
اگر چه برخی از اتصالات بین سلول‌های مغز از افراد مبتلا به سندرم داون با ثبات تر و فراوان بودند ، با یک مد هماهنگ کمی کم‌تر ارتباط برقرار می‌کردند .
دکتر Vincenzo دی پائولا ، نویسنده تحقیق موسسه علوم پزشکی Imperial's ، گفت : " It's یک تلاش تیمی فوق‌العاده بوده و از تعداد زیادی از دانشمندان که در این مطالعه شرکت کرده‌اند و همچنین افرادی که نمونه‌های بافت را برای این تحقیق اهدا کرده‌اند ، سپاسگزار بوده‌است . نتایج ما نشان می‌دهند که فعالیت هماهنگ کاهش‌یافته و افزایش پایداری اتصالات در سندرم داون ممکن است با عملکرد شناختی مرتبط باشد . فهمیدن این موضوع یک بخش مهم از پازل است و ما امیدواریم که به زودی پاسخی داشته باشیم ."
پروفسور ریک لیوسی نویسنده هم‌کار مشترک دانشگاه of Wellcome / موسسه تحقیقات سرطان انگلستان اظهار داشت : " هم‌کاری با تیم امپراطوری به ما این امکان را می‌دهد تا کار قبلی خود را در ساخت سلول‌های بنیادی و سلول‌های عصبی از افراد مبتلا به سندرم داون گسترش دهیم تا بررسی کنیم که این سلول‌های عصبی چگونه در مغز زنده رشد و عملکرد می‌کنند . ما با این که چقدر آموخته‌ایم و راه‌های جدید که برای درک سندرم داون بازگشایی شده‌اند بسیار هیجان‌زده هستیم ."
دکتر Raquel حقیقی ، neurologist از گروه دکتر دی Paola's در کالج سلطنتی لندن و اولین مولف این مطالعه اضافه کرد : " پیوند سلول‌های مغز انسان به ما اجازه می‌دهد تا در طول زمان به بلوغ خود نظارت داشته باشیم. در نهایت ، ما تشخیص دادیم که سلول‌های from داون به اندازه سلول‌های معمولی در یک مرحله حیاتی در توسعه خود فعال نیستند و این می‌تواند پیامدهای مهمی برای برخی از علائم این وضعیت داشته باشد."
دکتر دی پائولا اظهار داشت : " دانشمندان در حال تلاش برای توسعه راهی برای پایش سلول‌های انسان زنده و ارتباطات آن‌ها در مغز هستند . این رویکرد تصویربرداری جدید ممکن است ما را به یک گام نزدیک‌تر کند ."
منبع سایت علم روز
یک بردار ویروسی حاوی PQBP۱ برای بازیابی بیان پروتیین سیناپس در این موش‌ها به کار گرفته شد . این حالت نه تنها حالت PQBP۱ را دوباره به خود بازگرداند ، بلکه این حالت غیر عادی را نیز بهبود بخشید . این یافته‌ها ، دیدگاه جدیدی را نسبت به تغییرات اولیه بوجود می‌آورند که در طول آسیب‌شناسی بعد از میلاد رخ می‌دهد که شامل پروتین splicing می‌شود و امکان درمان ژنی با بردارهای ویروس را پیشنهاد می‌دهد .
پیوند سلول مغز انسان ، بینش‌هایی را در شرایط نورولوژیکی ارایه می‌دهد.
مبدا :
کالج سلطنتی لندن
خلاصه :
دانشمندان یک " پنجره " به مغز ایجاد کرده‌اند که محققان را قادر می‌سازد تا به جزئیات باور نکردنی نگاه کنند که چگونه سلول‌های مغز انسان در زمان واقعی به هم می‌رسند و به هم متصل می‌شوند.
در این مطالعه جدید ، به رهبری کالج سلطنتی لندن در هم‌کاری با گروهی از دانشگاه کمبریج ، محققان سلول‌های مغز انسان را به مغز موش تبدیل کردند و برای اولین بار دیدند که چگونه با هم بزرگ شدند و به هم متصل شدند . این به تیم اجازه می‌دهد تا نحوه تعامل سلول‌های مغز انسان در محیطی طبیعی‌تر از قبل را مورد مطالعه قرار دهد .
این تیم که توسط شورای تحقیقات پزشکی تامین مالی شد، از این تکنیک برای مدل سندروم داون استفاده کرد و از سلول‌هایی که توسط دو نفر اهدا شده بودند استفاده کرد .
دانشمندان می‌گویند که رویکرد آن‌ها می‌تواند برای مطالعه طیف وسیعی از شرایط مغز در آینده از جمله اسکیزوفرنی ، جنون یا اوتیسم استفاده شود .
این مطالعه که امروز در مجله ساینس منتشر شد توضیح می‌دهد که چگونه محققان تفاوت در سلول‌های مغز از افراد مبتلا به سندرم دان را در مقایسه با سلول‌های مغز از فرد بدون شرط ، مشاهده می‌کنند .
اگر چه برخی از اتصالات بین سلول‌های مغز از افراد مبتلا به سندرم داون با ثبات تر و فراوان بودند ، با یک مد هماهنگ کمی کم‌تر ارتباط برقرار می‌کردند .
دکتر Vincenzo دی پائولا ، نویسنده تحقیق موسسه علوم پزشکی Imperial's ، گفت : " It's یک تلاش تیمی فوق‌العاده بوده و از تعداد زیادی از دانشمندان که در این مطالعه شرکت کرده‌اند و همچنین افرادی که نمونه‌های بافت را برای این تحقیق اهدا کرده‌اند ، سپاسگزار بوده‌است . نتایج ما نشان می‌دهند که فعالیت هماهنگ کاهش‌یافته و افزایش پایداری اتصالات در سندرم داون ممکن است با عملکرد شناختی مرتبط باشد . فهمیدن این موضوع یک بخش مهم از پازل است و ما امیدواریم که به زودی پاسخی داشته باشیم ."
پروفسور ریک لیوسی نویسنده هم‌کار مشترک دانشگاه of Wellcome / موسسه تحقیقات سرطان انگلستان اظهار داشت : " هم‌کاری با تیم امپراطوری به ما این امکان را می‌دهد تا کار قبلی خود را در ساخت سلول‌های بنیادی و سلول‌های عصبی از افراد مبتلا به سندرم داون گسترش دهیم تا بررسی کنیم که این سلول‌های عصبی چگونه در مغز زنده رشد و عملکرد می‌کنند . ما با این که چقدر آموخته‌ایم و راه‌های جدید که برای درک سندرم داون بازگشایی شده‌اند بسیار هیجان‌زده هستیم ."
دکتر Raquel حقیقی ، neurologist از گروه دکتر دی Paola's در کالج سلطنتی لندن و اولین مولف این مطالعه اضافه کرد : " پیوند سلول‌های مغز انسان به ما اجازه می‌دهد تا در طول زمان به بلوغ خود نظارت داشته باشیم. در نهایت ، ما تشخیص دادیم که سلول‌های from داون به اندازه سلول‌های معمولی در یک مرحله حیاتی در توسعه خود فعال نیستند و این می‌تواند پیامدهای مهمی برای برخی از علائم این وضعیت داشته باشد."
دکتر دی پائولا اظهار داشت : " دانشمندان در حال تلاش برای توسعه راهی برای پایش سلول‌های انسان زنده و ارتباطات آن‌ها در مغز هستند . این رویکرد تصویربرداری جدید ممکن است ما را به یک گام نزدیک‌تر کند ."
منبع سایت علم روز
- ۰ ۰
- ۰ نظر
