یکشنبه ۱۶ دی ۹۷ ۲۱:۲۴ ۸۶۸ بازديد
مطالعه موردی خود یک روش تحقیق نیست ، اما محققان روش‌های جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها را انتخاب می‌کنند که برای مطالعات موردی ، مواد مناسب را تولید می‌کند . در میان منابع داده‌ای ، روانشناس به احتمال زیاد به هنگام انجام یک مطالعه موردی مشاهدات یک فرد روزمره ، دفترچه خاطرات ، یادداشت‌های شخصی ( و با افرادی که او را می‌شناسند ) ، دفتر خاطرات ، یادداشت‌ها ) یا سند رسمی ( به عنوان مثال ، یادداشت‌ها ، یادداشت بالینی ، گزارش ارزیابی ) مراجعه می‌کند . بیشتر این اطلاعات به احتمال زیاد کیفی هستند ( به عنوان مثال ، توصیف شفاهی به جای اندازه‌گیری ) ، اما روانشناس ممکن است داده‌های عددی را جمع‌آوری کند .
مصاحبه همچنین یک روش بسیار موثر برای کسب اطلاعات در مورد فرد است و ممکن است برای جمع‌آوری نظرات از طرف دوستان ، والدین ، کارفرما ، هم‌کار کار و دیگر افرادی که دانش خوبی از فرد دارند ، و همچنین به دست آوردن حقایق از فرد یا خود او به کار رود .
داده‌های جمع‌آوری‌شده می‌تواند با استفاده از نظریه‌های مختلف ( به عنوان مثال نظریه مبنایی ، تحلیل پدیده‌شناسی تفسیری ، تفسیر متن ، به عنوان مثال کدگذاری موضوعی ) و غیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد .
مطالعات موردی به طور گسترده در روانشناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در میان شناخته‌شده‌ترین آن‌ها ، آن‌هایی هستند که توسط زیگموند فروید انجام شده‌اند . او تحقیقات مفصلی در مورد زندگی خصوصی بیماران خود در تلاش برای درک و کمک به آن‌ها برای غلبه بر بیماری خود انجام داد .
معروف‌ترین مطالعات موردی شامل هانس کوچولو ( ۱۹۰۹ ) و The Man ( ۱۹۰۹ ( ۱۹۰۹ ) است . حتی امروزه تاریخ‌های مورد نظر یکی از روش‌های اصلی بررسی در روانشناسی غیر عادی و روان‌پزشکی هستند . برای دانش آموزان این رشته‌ها ، آن‌ها می‌توانند بینش واضحی در مورد آنچه که آن‌هایی که از بیماری‌های روانی رنج می‌برند ، تحمل کنند .
روش تحقیق مورد مطالعه در پزشکی بالینی ( تاریخچه موردی ، یعنی سابقه شخصی بیمار ) نشات می‌گیرد . در روانشناسی ، مطالعات موردی اغلب محدود به مطالعه یک فرد خاص می‌شوند . اطلاعات بیشتر مربوط به وقایع مربوط به گذشته individual's ( یعنی گذشته‌نگر ) و نیز وقایع قابل‌توجه است که در حال حاضر در زندگی روزمره او اتفاق می‌افتد .
این امر نشان می‌دهد که مطالعه موردی روشی است که تنها باید توسط روانشناس ، درمانگر یا روان‌پزشک استفاده شود ، به عنوان مثال کسی که صلاحیت حرفه‌ای دارد. یک مساله اخلاقی در صلاحیت هست . تنها کسی که صلاحیت تشخیص و درمان یک فرد را دارد می‌تواند یک مطالعه موردی رسمی مربوط به رفتار غیر عادی و یا توسعه غیرطبیعی را انجام دهد .
روش مورد استفاده در یک مطالعه موردی به این معنی است که پژوهشگر توصیفی از رفتار را ارایه می‌دهد . این امر ناشی از مصاحبه‌ها و منابع دیگر مانند مشاهده است . مشتری همچنین جزئیاتی از رویدادها را از نقطه‌نظر خود گزارش می‌دهد . سپس محقق اطلاعات هر دو منبع را در بالا به عنوان مطالعه موردی می‌نویسد و اطلاعات را تفسیر می‌کند .
تفسیر و تفسیر این اطلاعات به این معنی است که محقق تصمیم می‌گیرد که چه چیزی را شامل یا ترک کند . یک مطالعه موردی خوب باید همیشه روشن کند که کدام اطلاعات توصیفی است و یک استنباط یا نظر پژوهشگر است .
نقاط قوت مطالعات موردی
اطلاعات دقیق ( کیفی ) را در اختیار می‌گذارد .
بینشی برای تحقیقات بیشتر فراهم می‌کند .
بررسی دقیق شرایط غیر عملی ( یا غیر اخلاقی ) .
به دلیل ژرفای آن ، مطالعات موردی چند وجهی اغلب بر جنبه‌های تفکر و رفتار انسانی روشن می‌شوند که به روش‌های دیگر غیر اخلاقی و غیر عملی است . تحقیقات که تنها به جنبه‌های قابل‌اندازه‌گیری رفتار انسان نگاه می‌کند ، به احتمال زیاد به ما بینشی نسبت به بعد ذهنی تجربه که برای روان شناسان و روانشناسان انسانی مهم است ، نمی‌دهد .
منبع سایت روانشناسی ساده
مصاحبه همچنین یک روش بسیار موثر برای کسب اطلاعات در مورد فرد است و ممکن است برای جمع‌آوری نظرات از طرف دوستان ، والدین ، کارفرما ، هم‌کار کار و دیگر افرادی که دانش خوبی از فرد دارند ، و همچنین به دست آوردن حقایق از فرد یا خود او به کار رود .
داده‌های جمع‌آوری‌شده می‌تواند با استفاده از نظریه‌های مختلف ( به عنوان مثال نظریه مبنایی ، تحلیل پدیده‌شناسی تفسیری ، تفسیر متن ، به عنوان مثال کدگذاری موضوعی ) و غیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد .
مطالعات موردی به طور گسترده در روانشناسی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در میان شناخته‌شده‌ترین آن‌ها ، آن‌هایی هستند که توسط زیگموند فروید انجام شده‌اند . او تحقیقات مفصلی در مورد زندگی خصوصی بیماران خود در تلاش برای درک و کمک به آن‌ها برای غلبه بر بیماری خود انجام داد .
معروف‌ترین مطالعات موردی شامل هانس کوچولو ( ۱۹۰۹ ) و The Man ( ۱۹۰۹ ( ۱۹۰۹ ) است . حتی امروزه تاریخ‌های مورد نظر یکی از روش‌های اصلی بررسی در روانشناسی غیر عادی و روان‌پزشکی هستند . برای دانش آموزان این رشته‌ها ، آن‌ها می‌توانند بینش واضحی در مورد آنچه که آن‌هایی که از بیماری‌های روانی رنج می‌برند ، تحمل کنند .
روش تحقیق مورد مطالعه در پزشکی بالینی ( تاریخچه موردی ، یعنی سابقه شخصی بیمار ) نشات می‌گیرد . در روانشناسی ، مطالعات موردی اغلب محدود به مطالعه یک فرد خاص می‌شوند . اطلاعات بیشتر مربوط به وقایع مربوط به گذشته individual's ( یعنی گذشته‌نگر ) و نیز وقایع قابل‌توجه است که در حال حاضر در زندگی روزمره او اتفاق می‌افتد .
این امر نشان می‌دهد که مطالعه موردی روشی است که تنها باید توسط روانشناس ، درمانگر یا روان‌پزشک استفاده شود ، به عنوان مثال کسی که صلاحیت حرفه‌ای دارد. یک مساله اخلاقی در صلاحیت هست . تنها کسی که صلاحیت تشخیص و درمان یک فرد را دارد می‌تواند یک مطالعه موردی رسمی مربوط به رفتار غیر عادی و یا توسعه غیرطبیعی را انجام دهد .
روش مورد استفاده در یک مطالعه موردی به این معنی است که پژوهشگر توصیفی از رفتار را ارایه می‌دهد . این امر ناشی از مصاحبه‌ها و منابع دیگر مانند مشاهده است . مشتری همچنین جزئیاتی از رویدادها را از نقطه‌نظر خود گزارش می‌دهد . سپس محقق اطلاعات هر دو منبع را در بالا به عنوان مطالعه موردی می‌نویسد و اطلاعات را تفسیر می‌کند .
تفسیر و تفسیر این اطلاعات به این معنی است که محقق تصمیم می‌گیرد که چه چیزی را شامل یا ترک کند . یک مطالعه موردی خوب باید همیشه روشن کند که کدام اطلاعات توصیفی است و یک استنباط یا نظر پژوهشگر است .
نقاط قوت مطالعات موردی
اطلاعات دقیق ( کیفی ) را در اختیار می‌گذارد .
بینشی برای تحقیقات بیشتر فراهم می‌کند .
بررسی دقیق شرایط غیر عملی ( یا غیر اخلاقی ) .
به دلیل ژرفای آن ، مطالعات موردی چند وجهی اغلب بر جنبه‌های تفکر و رفتار انسانی روشن می‌شوند که به روش‌های دیگر غیر اخلاقی و غیر عملی است . تحقیقات که تنها به جنبه‌های قابل‌اندازه‌گیری رفتار انسان نگاه می‌کند ، به احتمال زیاد به ما بینشی نسبت به بعد ذهنی تجربه که برای روان شناسان و روانشناسان انسانی مهم است ، نمی‌دهد .
منبع سایت روانشناسی ساده
- ۰ ۰
- ۰ نظر
