جمعه ۰۳ اسفند ۹۷ ۱۷:۵۶ ۹۱۲ بازديد
واکر گفت: " بسیاری از فرایندهایی که میتوانند منجر به کاهش تفکر و مهارتهای حافظه شوند، در سنین میانی آغاز میشوند، و در سنین میانی است که ممکن است responsive مزمن برای مداخله باشند. با این حال، این امکان وجود دارد که التهاب مزمن دلیل و یا حتی واکنش به بیماریهای عصبی مغز عصبی باشد که میتواند منجر به کاهش شناختی شود."
یکی از محدودیتهای این مطالعه این بود که شرکت کنندگان با سطوح بالاتر تورم مزمن در آغاز این مطالعه احتمال بیشتری داشت تا قبل از دیدار نهایی کشته شوند یا بمیرند تا شرکت کنندگان زنده ممکن است نماینده جمعیت عمومی نباشند.
مطالعات آینده میتواند شامل ارزیابیهای مکرر از تفکر و مهارتهای حافظه باشد. آنها همچنین میتوانند طیف بزرگتری از علایم التهاب را در خون بررسی کنند.
ریزش مو بر روی مسیر برای قرار دادن گذشته ضربه
دانشمندان بر روی مدار عصبی که زمینهساز یک رواندرمانی موثر برای کاهش خاطرات آسیبزا است، مبارزه کردند.
تاریخ:
۱۳ فوریه ۲۰۱۹
مبدا:
موسسه علوم پایه
خلاصه:
با ریختن نور بر روی مدارهای مغزی اساسی ABS، اثرات قدرتمندی برای کاهش ترس وجود داشت، این مطالعه میتواند به عنوان یک اطمینان قدرتمند از اثرات ناشی از ترس آن - کاهش اثرات مخرب به بیماران PTSD - رخ دهد.
فرض کنید که شما به صورت بصری یک نور در حال حرکت را به سمت چپ دنبال میکنید. توجه شما به این حرکت به طور طبیعی منحرف میشود و آنچه در ذهن شما وجود دارد قبل از این که به آن طرف برسد. این محرک حسی دو جانبه متناوب (ABS)بعنوان بخشی از حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR)برای حمایت از ترکیب عصبی دیدگاههای جدید و التیام خاطرات منفی باردار فرض میشود. اگر چه این درمان برای اثرات درمانی طولانیمدت شناسایی شدهاست اما اساس عصبی اصلی آن مشخص نیست. به دلیل فقدان توضیحات علمی، بسیاری از پزشکان روانی از این نوع درمان اجتناب میکنند، اگرچه در بسیاری از دستورالعملهای رواندرمانی ذکر شدهاست. محققان از مرکز for و sociality در موسسه علوم پایه (IBS)، مسیر مغز را شناسایی کردند که برای ایجاد یک کاهش ترس مداوم کار میکند.
در EMDR، به بیماران دستور داده شدهاست که یک حافظه ضربه را به خاطر داشته باشند در حالی که ABS را دریافت کرده بود. با این حال، محققان فرض کردند که یک ناحیه مغزی مسئول حرکت چشم - حرکت و توجه - - ممکن است درگیر اثرات fear از ABS باشد.
محققان برای اولین بار بررسی کردند که آیا درمان جفت ABS از بازگشت ترس جلوگیری میکند. برای تشکیل یک خاطره ترس در موشها، محققان ابتدا آنها را در معرض صدا قرار دادند در حالی که ضربه ملایمی به آنها دادند و آنها را آموزش دادند تا این صدا را با تجربه دردناکی مرتبط کنند. ترس در موشها در هنگام منجمد شدن در محل دیده شد. موشها پس از آن بارها در معرض صدا تولید کننده اضطراب قرار گرفتند، اما اکنون بدون شوکهای الکتریکی تا زمانی که دیگر صدای استرس بودن را پیدا نکردند. این به عنوان ترس از درمان انقراض شناخته میشود. این روش درمانی متداول در انسانها اغلب با عود شدید نشانهها همراه است. برای آزمایش اثرات شبیهسازی دیداری بر روی واکنشهای ترس در موشها، محققان موش را در یک ظرف سیلندر به شکل سیلندر قرار دادند که LED نصبشده روی دیوار نصب شدهبود.
روند کاهش ترس متداول واکنش ترس (انجماد)را با نوردهی مکرر در مکانی که شوکهای پای قبل از آن رخ داده بود، کاهش داد. با این حال، اغلب زمانی که صدا یک هفته بعد در همان مکان یا در یک مکان جدید ارائه میشود، واکنشهای ترس اغلب باز میگردند. در مقابل، تحریک بصری (نور متحرک)با صدا، که آسانتر است، کاهش ترس مداوم را بدون بازگشت قابلتوجهی به ارمغان آورد، که موید تاثیر قدرتمند ABS بود تا ترس را کاهش دهد.
منبع سایت علم روز
یکی از محدودیتهای این مطالعه این بود که شرکت کنندگان با سطوح بالاتر تورم مزمن در آغاز این مطالعه احتمال بیشتری داشت تا قبل از دیدار نهایی کشته شوند یا بمیرند تا شرکت کنندگان زنده ممکن است نماینده جمعیت عمومی نباشند.
مطالعات آینده میتواند شامل ارزیابیهای مکرر از تفکر و مهارتهای حافظه باشد. آنها همچنین میتوانند طیف بزرگتری از علایم التهاب را در خون بررسی کنند.
ریزش مو بر روی مسیر برای قرار دادن گذشته ضربه
دانشمندان بر روی مدار عصبی که زمینهساز یک رواندرمانی موثر برای کاهش خاطرات آسیبزا است، مبارزه کردند.
تاریخ:
۱۳ فوریه ۲۰۱۹
مبدا:
موسسه علوم پایه
خلاصه:
با ریختن نور بر روی مدارهای مغزی اساسی ABS، اثرات قدرتمندی برای کاهش ترس وجود داشت، این مطالعه میتواند به عنوان یک اطمینان قدرتمند از اثرات ناشی از ترس آن - کاهش اثرات مخرب به بیماران PTSD - رخ دهد.
فرض کنید که شما به صورت بصری یک نور در حال حرکت را به سمت چپ دنبال میکنید. توجه شما به این حرکت به طور طبیعی منحرف میشود و آنچه در ذهن شما وجود دارد قبل از این که به آن طرف برسد. این محرک حسی دو جانبه متناوب (ABS)بعنوان بخشی از حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR)برای حمایت از ترکیب عصبی دیدگاههای جدید و التیام خاطرات منفی باردار فرض میشود. اگر چه این درمان برای اثرات درمانی طولانیمدت شناسایی شدهاست اما اساس عصبی اصلی آن مشخص نیست. به دلیل فقدان توضیحات علمی، بسیاری از پزشکان روانی از این نوع درمان اجتناب میکنند، اگرچه در بسیاری از دستورالعملهای رواندرمانی ذکر شدهاست. محققان از مرکز for و sociality در موسسه علوم پایه (IBS)، مسیر مغز را شناسایی کردند که برای ایجاد یک کاهش ترس مداوم کار میکند.
در EMDR، به بیماران دستور داده شدهاست که یک حافظه ضربه را به خاطر داشته باشند در حالی که ABS را دریافت کرده بود. با این حال، محققان فرض کردند که یک ناحیه مغزی مسئول حرکت چشم - حرکت و توجه - - ممکن است درگیر اثرات fear از ABS باشد.
محققان برای اولین بار بررسی کردند که آیا درمان جفت ABS از بازگشت ترس جلوگیری میکند. برای تشکیل یک خاطره ترس در موشها، محققان ابتدا آنها را در معرض صدا قرار دادند در حالی که ضربه ملایمی به آنها دادند و آنها را آموزش دادند تا این صدا را با تجربه دردناکی مرتبط کنند. ترس در موشها در هنگام منجمد شدن در محل دیده شد. موشها پس از آن بارها در معرض صدا تولید کننده اضطراب قرار گرفتند، اما اکنون بدون شوکهای الکتریکی تا زمانی که دیگر صدای استرس بودن را پیدا نکردند. این به عنوان ترس از درمان انقراض شناخته میشود. این روش درمانی متداول در انسانها اغلب با عود شدید نشانهها همراه است. برای آزمایش اثرات شبیهسازی دیداری بر روی واکنشهای ترس در موشها، محققان موش را در یک ظرف سیلندر به شکل سیلندر قرار دادند که LED نصبشده روی دیوار نصب شدهبود.
روند کاهش ترس متداول واکنش ترس (انجماد)را با نوردهی مکرر در مکانی که شوکهای پای قبل از آن رخ داده بود، کاهش داد. با این حال، اغلب زمانی که صدا یک هفته بعد در همان مکان یا در یک مکان جدید ارائه میشود، واکنشهای ترس اغلب باز میگردند. در مقابل، تحریک بصری (نور متحرک)با صدا، که آسانتر است، کاهش ترس مداوم را بدون بازگشت قابلتوجهی به ارمغان آورد، که موید تاثیر قدرتمند ABS بود تا ترس را کاهش دهد.
منبع سایت علم روز
- ۰ ۰
- ۰ نظر